Zijn laatste boek, Ons mankeert niets, begon toen hij dat zelf nog niet in de gaten had. Hij had een lezing gehouden over Griekse tragedies en hoe inspirerend die kunnen zijn als je wil nadenken over ‘de klemmende dilemma’s van onze tijd’. Na de rondvraag had een jonge huisarts hem aangesproken, ‘dwingend, plompverloren en praktisch,…
Lees verder
Jedes Jahr sterben in den Niederlanden zehntausend Menschen an Demenz. Viele der Verstorbenen waren davon ausgegangen, aktive Sterbehilfe in Anspruch nehmen zu können. Ich bin an Parkinson erkrankt und das Risiko, dass ich dement werde, ist hoch. Was steht mir bevor?
De eerste reacties op de Duitse editie van Pistoolvinger, Da stirbst du nicht dran, druppelen binnen. Nog niet van kranten, wel van bloggers. Diep ontroerend en meesterlijk. Spannend, informatief, persoonlijk en soms zelfs met humor. “Het is lang geleden dat ik een boek tot het eind toe uitlas zonder het nog weg te leggen. En de mooiste…
Lees verder
De neuroloog zag meteen hoe het ging. Het werd tijd voor de volgende stap en een (open) brief aan Carel Dolman. Onmiddellijk, was mijn reactie toen Carel vijf jaar geleden vroeg of ik het ook zou doen.
Je verhaal, zei een vriend terwijl we toegewijd bier dronken in een kroeg aan het Zuiderdiep… je verhaal, zei hij, wordt beter naar mate het slechter met je gaat. De vriend mocht dat zeggen. Half zo oud als ik en even ziek, maar niet kapot te krijgen. Zo’n jongen die juist nog eens gas geeft…
Lees verder
Op een dag ben je niet ziek meer – maar té ziek. Lang heb ik gedacht dat alleen anderen dat trof, een man als Roelof, met evenveel jaren achter zijn kiezen als ik. Tijdens het wekelijkse fitnessuur bevroor hij ineens en veranderde van een niet meer zo heel fitte maar nog sportieve man in –…
Lees verder
Op 13 februari verschijnt mijn boek Pistoolvinger in Duitse vertaling als Da stirbst du nicht dran – Je gaat er niet dood aan, dus. Hierbij de cover van het boek, met de prachtige foto van Linelle Deunk zoals die in april 2013 stond bij het interview van Loes Reijmer, in de Volkskrant (het verhaal waaruit…
Lees verder
Verhalende journalistiek vraagt meer van een chef of eindredacteur. Het heeft de feedback nodig van een ‘beginredacteur’ die begrijpt wat de verslaggever wil met plotpoints en monologue interieur. Kortom: de chef moet coach worden, schreef ik in een opiniestuk voor VillaMedia, samen met Paulien Bakker en Irene Costera Meijer.
Ooit komt de eerste keer. En laat mijn scootmobiel nou in een Bauhaus staan. Te leen. Twee identieke exemplaren. Het is misschien wat wrang, maar geloof me, meesjokken door zo’n woonwarenhuis was ook geen optie.
Het idee dat de dood maakbaar is, schreef Arnon Grunberg vorige week in zijn Volkskrant-voetnoot, getuigt van gevaarlijke hoogmoed. Het ging over het kabinetsplan ouderen met een voltooid leven te helpen met sterven. Dat wij de dood als pijnstiller zijn gaan beschouwen, is gemakzuchtig, vond Grunberg. Hoogmoedig? Gemakzuchtig? Een paar dagen eerder had ik in…
Lees verder